ایمپلنت به پیچی که از جنس تیتانیوم است و در فک کار گذاشته می شود تا بعنوان پایه برای قرار دادن روکش، بریج یا پروتز های دندانی متحرک استفاده میشود، گفته می شود.
بیشتر ایمپلنتهای دندان از تیتانیوم ساخته میشوند اما ایمپلنت دندان زیرکونیا نیز وجود دارد. تیتانیوم و زیرکونیا هر دو موادی هستند که بدن با آنها سازگار بوده و آنها را به عنوان مهاجم خارجی تلقی نمیکند بنابراین واکنش نشان نمیدهد. در حال حاضر احتمال موفقیت ایمپلنت دندان نزدیک به ۹۸ درصد است یعنی یکی از موفقترین درمانها محسوب میشود.
ایمپلنت دندانی یک نوع درمان برای جایگزینی دندانهای از دست رفته است. این وسیله معمولاً از تیتانیوم ساخته میشود و به عنوان ریشه دندان عمل میکند. ایمپلنت به صورت جراحی در استخوان فک قرار میگیرد و پس از آن، بافت استخوانی اطراف آن به تدریج به ایمپلنت جوش میخورد و یک پایه محکم برای دندان مصنوعی یا پروتز دندانی فراهم میکند.
۱. بررسی وضعیت دهان و دندان : در ابتدا وضعیت دهان و سلامتی تان ارزیابی میشود و عکس های لازم گرفته میشود. کیفیت و حجم استخوان در این مرحله به دقت بررسی میشود تا مشخص شود ایمپلنت از پشتیبانی کافی برخوردار خواهد بود یا خیر.
۲. برنامه ریزی و نوبت دهی : سپس برنامه ریزی درمانی صورت میگیرد و نوبت جراحی برایتان تعیین میشود.
۳. بی حسی یا بی هوشی : پیش از شروع کار، تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی قرار میگیرید. گاهی همراه با بی حسی، نیاز به آرام بخش نیز وجود دارد.
۴. خارج کردن دندان قبلی : اگر هنوز دندان آسیب دیده کشیده نشده باشد، ابتدا دندان با دقت و ملایمت کشیده میشود تا آسیبی به استخوان و بافتهای نرم نرسد.
۵. سوراخ کردن استخوان : در صورتی که نیازی به تقویت استخوان نباشد، مرحله بعدی پس از کشیدن دندان، سوراخ کردن استخوان است. با دریل دندانپزشکی استخوان به اندازه مورد نظر سوراخ میشود و ایمپلنت داخل آن قرار داده میشود. سپس سوراخ ایمپلنت با قطعه ای به نام پیچ درپوش بسته میشود.
۶. جایگذاری ایمپلنت و بخیه کردن لثه : مرحله بعدی بخیه کردن لثه است. ممکن است دندانپزشک لثه را اطراف ایمپلنت بخیه کند و سر ایمپلنت بیرون بماند و یا لثه را روی ایمپلنت بکشد و بخیه کند تا از ایمپلنت بیشتر محافظت شود. در حالت دوم، بعدا برای نصب روکش دندان باید یه جراحی ساده صورت بگیرد تا لثه برش خورده و روی ایمپلنت باز شود.
۷. زمان انتظار برای پیوند استخوان و ایمپلنت : پس از جایگذاری ایمپلنت، بسته به شرایط و کیفیت استخوان، مدت زمانی که باید منتظر بمانید از دو ماه تا شش ماه متفاوت است. در این مدت نباید هیچ فشاری بر ایمپلنت وارد شود. باید بگذارید استخوان رشد کرده و به تدریج به ایمپلنت پیوند بخورد تا ثبات ثانویه در ایمپلنت برقرار شود.
۸. قرار دادن اباتمنت : پس از جوش خوردن استخوان و ایمپلنت به یکدیگر، مرحله بعدی فرا میرسد. دندانپزشک پیچ درپوش ایمپلنت را باز میکند و قطعه ای به نام اباتمنت روی ایمپلنت پیچ میکند. اباتمنت همانند دندان تراشیدهای که قرار است روی آن روکش نصب شود عمل میکند و پایه ای برای اتصال روکش است.
۹. قالب گیری برای ساخت روکش : سپس از ایمپلنتی که روی آن اباتمنت نصب شده قالب گیری میشود تا بر اساس آن روکش دندان ساخته شود.
۱۰. وصل کردن روکش به پایه : پس از آماده شدن روکش برای وصل شدن آن به ایمپلنت مراجعه میکنید. اتصال روکش به ایمپلنت ممکن است با پیچ یا چسب مخصوص باشد.