implant surgical guide با روش دیجیتال
implant surgical guide با روش دیجیتال
یکی از فناوری‌های نوین در عرصه دندانپزشکی، استفاده از ایمپلنت دیجیتال یا پانچ است. روش طراحی محل دقیق قرارگرفتن ایمپلنت به کمک کامپیوتر که امروزه از آن تحت عنوان
Computer guided implantology یا به اختصار (C.G.I.) یاد می‌شود حاصل در کنار هم قرار گرفتن چندین فناوری جدید است که همچون زنجیر به هم بافته و در هم تنیده شدهاند و در نهایت همه با هم به ارایه صحیحترین طرح درمان برای بیمار منجر می‌شوند.راهنمای جراحی دیجیتال با استفاده از ایمپلنت‌ها یک روش پیشرفته در زمینه جراحی دندانپزشکی است که به کمک فناوری‌های دیجیتال و سه بعدی سازی تشخیصی، برنامه‌ریزی و اجرای عمل جراحی را بهبود می‌بخشد. این روش برای افرادی که نیاز به ایمپلنت دارند، بسیار موثر و دقیق است و به جراحان امکان می‌دهد تا قبل از اجرای عمل دقیقاً مشخص کنند که چگونه و در کجا ایمپلنت‌ها را در جایگاه مناسب و بهینه‌ای در جسم بیماران قرار دهند.
فرآیند ایجاد راهنمای جراحی دیجیتال
1. تصویربرداری سه بعدی (CT Scan):
این فرآیند با استفاده از تصاویر سه بعدی از منطقه مورد نظر (مثلاً فک) انجام می‌شود. تصاویر CT Scan به دقت بالایی اطلاعاتی از ساختارهای داخلی موجود در محدوده مورد نظر را فراهم می‌کنند.
2. سه بعدی سازی و برنامه‌ریزی:
با استفاده از نرم‌افزارهای مخصوص، تصاویر CT Scan سه بعدی سازی می‌شوند. سپس، جراح می‌تواند با استفاده از این تصاویر سه بعدی، مسیر و موقعیت دقیق برای قرار دادن ایمپلنت‌ها را برنامه‌ریزی کند. این شامل در نظر گرفتن ساختارهای مجاور مثل عصب‌ها و محدودیت‌های جسمی است.
3. طراحی راهنمای جراحی:
بر اساس اطلاعات به دست آمده از برنامه‌ریزی، یک راهنمای جراحی دیجیتال ساخته می‌شود که به جراح در انجام دقیق عملکرد هدایت می‌کند. این راهنماها ممکن است از مواد مختلفی مانند پلاستیک یا فلزات ساخته شوند.
4. اجرای جراحی:
در این مرحله، جراح با استفاده از راهنمای جراحی دیجیتال، ایمپلنت‌ها را با دقت و صحت بالا در موقعیت‌های مشخص شده در برنامه‌ریزی قرار می‌دهد.
بحث و نتیجه گیری
استفاده از روش دیجیتال implant surgical guide نه‌تنها به دقت و صحت افزوده بلکه بهبود می‌دهد و زمان عمل و بازگشت بهبودی را نیز کاهش می‌دهد. همچنین، این روش باعث کاهش خطرات و عوارض جراحی می‌شود، زیرا برنامه‌ریزی دقیق موجب این می‌شود که جراح با دقت بالاتری ایمپلنت را در مکان مناسبی قرار دهد و از آسیب به ساختارهای مجاور جلوگیری کند.
تا به امروز از روشهای بسیاری برای قرار دادن درست ایمپلنت در دهان استفاده گردیده است. از بین تمامی روشهایی که در این رابطه عرضه شدهاند، روشهایی مبتنی بر طرح درمان پروتزی در چند سال اخیر مورد توجه ویژهای قرار گرفتهاند. این اندیشه جدید که از آن تحت عنوان Prosthetic-driven implantology یاد می‌شود پایهگذار عصر نوینی در دندانپزشکی ایمپلنت بوده و میرود تا در آینده نقش کلیدی در این رابطه ایفا نماید. در این میان فناوری‌های پیشرفتهای چون Computer guided implantology که در راستای اندیشه فوق قرار دارند میتوانند ما را در درمان هر چه آگاهانهتر، دقیقتر، زیباتر و از نقطهنظر بیومکانیک بادوامتر بیماران نیازمند یاری نمایند. مهمترین مزایای این روش درمانی دقت قابل توجه در حد دهم میلیمتر، امکان استفاده بصورت Flapless یا همراه با فلپ حتی در صورت وجود دندان در فک، کاهش مدت زمان جراحی، توجه به مسایل پروتزی قبل از جراحی، امکان زیباتر بودن پروتز نهایی، امکان مشاهده نحوه درمان توسط بیمار، امکان مشاوره با همکاران و تکنیسین لابراتوار، امکان مشاهده دقیق و جلوگیری از صدمه دیدن بافتهای حیاتی نظیر اعصاب و عروق و سینوسهای فکی، امکان بررسی دقیق میزان تراکم استخوانی در حین طرحریزی محل قرارگیری ایمپلنت، امکان بررسی موقعیت هر ایمپلنت از لحاظ اصول بیومکانیک، امکان بررسی موقعیت اکلوژن در حین و پس از درمان پروتز، امکان ایجاد توازی نسبی در ایمپلنت‌ها و بسیاری موارد دیگر اشاره نمود. دقت بسیار و سادگی استفاده از راهنماهای جراحی در این روش کار جراحی را آسانتر نموده و مسببات قرار گرفتن ایمپلنت‌ها در مسیری که مورد نظر پروتزیست قرار دارد را فراهم مینماید. با تمام ارزشهایی که این روش دارد، هنوز باید مواردی چون قیمت بیشتر این تمپلیتها، بالا بودن میزان اشعه دریافتی بیمار به واسطه استفاده از CT را در نظر گرفت. به نظر میرسد که با گسترش روزافزون فناوری‌های نوینی چون CBCT مشکلات ناشی از دریافت اشعه بالاتر در آینده نزدیک حل شود.
خدمات ما
